Ενότητα 8: Εβραίοι και Χριστιανοί, 16ος-17ος αι.

Στη μεσαιωνική Δύση, οι Εβραίοι αποτελούσαν τη μόνη κοινότητα στην οποία, αν και στερούνταν οποιασδήποτε πολιτικής δύναμης, είχε παραχωρηθεί το δικαίωμα της έμπρακτης διαφοροποίησης από τις κυρίαρχες κοινωνικές, θρησκευτικές και ιδεολογικές νόρμες της εποχής. Σε αντίθεση με τους Μουσουλμάνους της Δύσης, οι Εβραίοι δεν μπορούσαν να υπολογίσουν στην προστασία που παρείχε η ύπαρξη ισχυρών αλλόθρησκων κρατών με γηγενείς χριστιανικές μειονότητες. Ούτε όμως είχαν την ίδια μεταχείριση με τους αιρετικούς Χριστιανούς, οποιαδήποτε ανοχή απέναντι στους οποίους θεωρούνταν αδιανόητη. Σε μια εποχή όπου η προσφυγή στη σωματική βία για λόγους παραδειγματισμού θεωρούνταν απολύτως ενδεδειγμένη και, από την άλλη, η με κάθε μέσον εξάπλωση του χριστιανισμού αποτελούσε το ιδεώδες των κοινωνιών, η συνύπαρξη Εβραίων και Χριστιανών βάδιζε πάντοτε σε λεπτές ισορροπίες. Πολλές παραβιάσεις της κοινωνικής ασυλίας των εβραϊκών κοινοτήτων φανερώνουν ωστόσο την αντιφάσκουσα στάση των χριστιανικών πληθυσμών.

 

Λέξεις Κλειδιά: Εβραίοι, Χριστιανοί, συνύπαρξη, κοινότητες, αντιλήψεις, διωγμοί, αντιπαραθέσεις,
αντισημιτική προπαγάνδα

 

Σημειώσεις

Ενότητα 8- Εβραίοι και Χριστιανοί, 16ος-17ος αι.


Παρουσιάσεις

Ενότητα 8- Εβραίοι και Χριστιανοί, 16ος-17ος αι. (PPT)
Ενότητα 8- Εβραίοι και Χριστιανοί, 16ος-17ος αι. (PDF)