Προαπαιτείται η παρακολούθηση της Διάλεξης 12
δημιουργείται ο πρώτος φιλολογικός κύκλος
ιδρύεται η πρώτη βιβλιοθήκη
συγκροτούνται οι πρώτες κριτικές εκδόσεις κειμένων
όλα τα παραπάνω.
εφάρμοζαν στην ποίησή τους τις αρχές που διείπαν την επιστημονική προσέγγιση των κειμένων
απευθύνονταν σε κάθε αναγνώστη είτε γνώριζε την προηγούμενη λογοτεχνική παράδοση είτε όχι
δε φρόντιζαν ιδιαίτερα τη μορφή των ποιημάτων τους
δεν ενδιαφέρονταν να διαλεχθούν με την παράδοση ή να την ανταγωνιστούν.
εγκαταλείπει το μοτίβο του θεόπνευστου ποιητή
δηλώνει συνεχιστής της προηγούμενης ομηρικού τύπου μακροσκελούς ποίησης
εν είδει ποιητικού μανιφέστου διατυπώνει τις αρχές της ποιητικής του κατ’αντιδιαστολήν της τέχνης των ομοτέχνων του, των φθονερών “Τελχίνων”
απορρίπτει την ολιγοστιχία και την προτίμηση με μικρά θέματα.
Θεόκριτος
Απολλώνιος ο Ρόδιος
Καλλίμαχος
Μένανδρος
διαλέγεται με την ομηρική ποίηση χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή εικόνα του απολίτιστου Κύκλωπα
παρουσιάζει τον Κύκλωπα σε νεαρή ηλικία ερωτευμένο με μία Νύμφη των δασών
παρομοιάζει τις Μούσες με φάρμακο, για την κατασκευή του οποίου απαιτείται έντεχνη δουλειά και μόχθος
χρησιμοποιεί τη Γαλάτεια που τραγουδά ως αυτοπροβολή του ίδιου και του ποιήματος του.
την ατομική πρόσληψη της ποίησης και όχι μόνο την εκτέλεση της σε αγώνες και εορτές
τη σύνθεση πολυεπίπεδης ποίησης, που με κάθε νέα ανάγνωση προσφέρει πολλαπλές ερμηνείες και ευχαρίστηση από την ανακάλυψη αυτών
την έντεχνη επεξεργασία των ποιημάτων
όλα τα παραπάνω
για να επέμβει στο μύθο μεταφέροντας το Θησέα στην Κύμη
για να ταυτίσει την περιπλάνηση στον «αξεδιάλυτο λαβύρινθο» (inextricabilis error) με τη διανοητική περιπλάνηση του αναγνώστη της Αινειάδας
γιατί ο Θησέας και τα ηρωικά του κατορθώματα ήταν σημαντικά στη ρωμαϊκή παράδοση
για να ανασυνθέσει το μύθο του Ίκαρου.
χρησιμοποιεί μέτρα της λυρικής ποίησης
συνθέτει ένα παραδοσιακού τύπου έπος με ενιαία πλοκή και πρωταγωνιστές
παρουσιάζει τους θεούς με σεβασμό σε μια εξιδανικευμένη εικόνα
εμπλουτίζει τη μυθολογία γνωστών ηρώων και διασώζει μύθους της προηγούμενης παράδοσης.
τοξεύει τον Απόλλωνα και τον μετατρέπει από επικό σε ελεγειακό ήρωα
αναγνωρίζει τον Απόλλωνα ως καλύτερο τοξότη
θαυμάζει το κατόρθωμα του Απόλλωνα που μόλις σκότωσε τον Πύθωνα
σημαδεύει τη Δάφνη με βέλος με χρυσή μύτη και τον Απόλλωνα με χάλκινη.
ο έρωτας
η γνώση, το ταλέντο και η διανοητική εργασία
η διατήρηση των μύθων χωρίς μεταβολές
την αδιαμφισβήτητη νίκη του Απόλλωνα
την εκούσια παράδοσή της στο θεό
την αδυναμία της να πάρει θέση και την απουσία της γυναικείας φωνής και οπτικής στην κατασκευασμένη από άνδρες ποίηση
αποκτά φήμη χάρη στο ταλέντο και την τέχνη της
αποτελεί αντανάκλαση της Αθηνάς στο ανθρώπινο επίπεδο, γιατί και οι δύο υφαίνουν και δεν έχουν μητέρα
είναι υβριστική απέναντι στη θεά
απεικονίζει τις ατασθαλίες των θεών
παριστάνει την ίδια θριαμβεύτρια στην κεντρική παράσταση μεταξύ των θεών και στις τέσσερις περιφερειακές τιμωρώντας θνητούς υβριστές
παρουσιάζει θεούς μεταμορφωμένους σε ζώα για να αποπλανήσουν μία θνητή
εμφανίζει τη Νίκη να στεφανώνει το έργο της Αράχνης.
ανθρωπομορφισμό
τριπλή προοικονομία
τριπλό εγκιβωτισμό
παρομοίωση
δεν αξιοποίησε το ταλέντο της
το υφαντό της ήταν κακοδουλεμένο
προσέβαλε τον πατέρα της
δε δάμασε την καλλιτεχνική της ευφυία και παρασύρθηκε.
