Προαπαιτείται η παρακολούθηση της Διάλεξης 1.
στην προφορική του μορφή
στην προσαρμογή του στα εκάστοτε πολιτισμικά δεδομένα
στο διάλογο συγγραφέων με προηγούμενες λογοτεχνικές παραδόσεις
σε όλα τα παραπάνω ή σε ορισμένα από αυτά, κατά περίπτωση.
μπορούν εύκολα να εντοπιστούν από τους φιλολόγους ακόμα και αιώνες μετά
θα μπορούσαν να εξακριβωθούν αν είχε σωθεί όλη η γραπτή παράδοση του εκάστοτε πολιτισμού
δεν είναι δυνατόν να διευκρινιστούν διότι ανήκουν στην προφορική παράδοση
όλα τα παραπάνω.
είναι πολύ καθυστερημένη
εντοπίζεται ήδη στην ομηρική ποίηση
δηλώνει μία και μόνο σημασία του όρου
δεν έχει ερμηνευθεί.
θρύλος
αιτιολογικός μύθος
ιστορία
παραμύθι
οι απαρχές της βρίσκονται στο παρελθόν
επιβιώνει λόγω της σημασίας της για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο
μεταφέρεται προφορικά
ψέμα
μύθος
που ερμηνεύει τις απαρχές του κόσμου
που αιτιολογεί την ονομασία ενός προσώπου/φυτού/τοποθεσίας κ.α.
που εξηγεί την απαρχή μιας θρησκευτικής τελετουργίας
έχει οπωσδήποτε επώνυμο συγγραφέα
πρώτα καταγράφεται και έπειτα μεταδίδεται και προφορικά
εμφανίζεται με μία και μόνο εκδοχή
μπορεί στην πορεία του στο χρόνο να τροποποιηθεί ανάλογα με τις αξίες του πολιτισμού που τον προσλαμβάνει.
δεν έχει επώνυμο συγγραφέα
βασίζεται στην προφορική παράδοση
προηγείται χρονικά του πρώτου
όλα τα παραπάνω
λόγο ενώπιον συνέλευσης λαού
συμβουλή, νουθεσία
ιστορία, αφήγηση
απόφαση, σχέδιο
δεν εμφανίζεται σε κανέναν αρχαιοελληνικό μύθο
κάνει την εμφάνιση της ήδη στην Ιλιάδα
εμφανίζεται την κλασική περίοδο
εμφανίζεται την ελληνιστική περίοδο.
αποδέχεται και κατανοεί την παρουσία των θεών με τη μορφή και τη συμπεριφορά ανθρώπων στους μύθους
ισχυρίζεται ότι και τα ζώα αν λάτρευαν θεούς, θα τους απεικόνιζαν όμοιους με τα ίδια
ερμηνεύει το μύθο ως αλληγορία
θεωρεί ότι οι μύθοι προσφέρουν πολιτική και φιλοσοφική διδασκαλία.
ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας
ο Θεαγένης και ο Αναξαγόρας
ο Ξενοφάνης και ο Θεαγένης
ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης
γιατί δεν καλλιεργούν τον ορθό λόγο
γιατί απευθύνονται στο συναίσθημα του ανθρώπου
γιατί φορέας τους είναι η επικίνδυνη ποίηση
προβάλλει στο θείο μια εικόνα των ελληνιστικών βασιλείων της εποχής του
απορρίπτει την τέχνη ως προβολή ενός ψεύτικου κόσμου
ισχυρίζεται ότι τα αμαρτήματα των θεών απεικονίζουν το κακό και διδάσκουν την αρετή
πιστεύει ότι οι μύθοι είναι ανακριβείς.