Ερμηνεία των Πράξεων

Β' ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ (ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑ ΣΤΑΘΜΟ)

Πρόκειται για συμπλήρωση κενών κατεξοχήν από τα σχόλια του Ι. Χρυσοστόμου στο βιβλίο των Πράξεων Τόμος/PG. 60 Migne's Patrologiae Graecae http://www.lib.uoa.gr/yphresies/bibliografikes-baseis/

Ερώτηση 1 (Συμπλήρωση Κενών (Αυστηρή Ταυτοποίηση) — 0 βαθμοί)

ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

PG 60.246.23

Εἰ μὲν οὖν τις αὐτῶν τὸ ζητῶν παρωξύνετο͵ καὶ τὴν εἰς αὐτὸν τιμὴν͵ καλῶς· εἰ δὲ καὶ διδάξαι ἑκάτερος βουλόμενος͵ ὁ μὲν ταύτην͵ ὁ δὲ ἐκείνην ὥδευον͵ τοῦτο ποῖον ἔγκλημα; Πολλὰ καὶ διανοίᾳ ἐποίουν· οὐ γὰρ ἦσαν λίθοι ἢ ξύλα. Καὶ ὅρα Παῦλον ͵ καὶ τὴν αἰτίαν λέγοντα. Ἠδεῖτο γὰρ τὸν Βαρνάβαν ἀπὸ πολλῆς͵ ἅτε ἐν τοσούτοις αὐτῷ καὶ μετ΄ αὐτοῦ ὄντα· ἀλλ΄ οὐχ οὕτως ᾐδεῖτο͵ ὥστε καὶ τὸ δέον. Τίς μὲν οὖν ἄμεινον ἐβουλεύσατο͵ οὐχ ἡμῶν · τέως δὲ͵ ὅτι μεγάλη γέγονεν ͵ εἴ γε οὗτοι μὲν ἔμελλον δεύτερον ἐπισκέψεως ἀξιοῦσθαι͵ ἐκεῖνοι δὲ οὐδὲ ἅπαξ. Οὐχ ἁπλῶς ἐν Ἀντιοχείᾳ͵ ἀλλ΄ . Τί ἐδίδασκον; τί δὲ εὐηγγελίζοντο; Τούς τε ἤδη πιστοὺς͵ τούς τε οὐδέπω. Ἐπειδὴ γὰρ μυρία ἦν͵ ἔδει τῆς αὐτῶν παρουσίας. 60.249.40 Ἐκεῖνο τοίνυν ἔστιν εἰπεῖν͵ ἢ εἰ μὴ τοῦτο͵ ὅτι ἔμελλεν αὐτὸν ποιεῖν͵ καὶ οὐκ ἔδει εἶναι. Τέως δὲ ἔδει τὰ ἔθνη μηδὲν τοιοῦτον . Οὐ μικρὸν καὶ τοῦτο ἦν͵ ὅπου γε μετὰ τοσοῦτον χρόνον καὶ τοῦτο αὐτοὺς ἐσκανδάλιζεν. Ἀρχὴ ἦν τὸ τὰ ἔθνη μὴ τηρεῖν ταῦτα͵ καὶ μηδὲν ͵ μηδὲ ἔλαττον ἔχειν κατὰ τὴν πίστιν· ἑκόντες λοιπὸν . Ἐπεὶ οὖν ἔμελλε ͵ ἵνα μὴ διπλῇ πλήξῃ τοὺς Ἰουδαίους͵ περιέτεμε τοῦτον͵ καίτοι ἐξ ἡμισείας ἦν· ἀπὸ πατρὸς Ἕλληνος γὰρ ἦν͵ καὶ πιστῆς μητρός· ἀλλ΄ ὅμως ἐπειδὴ μέγα ἦν ἐκεῖνο τὸ κατόρθωμα τὸ ἐν τοῖς ἔθνεσιν͵ οὐκ ἐφρόντιζε τούτου· τὸν γὰρ λόγον ἔδει · διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς αὐτὸν περιέτεμεν. Ὅρα καὶ ἐνταῦθα ἀπὸ μέγα τι γενόμενον . Καὶ ἐπερίσσευον τῷ ἀριθμῷ͵ῃ φησίν. Ὁρᾷς͵ ὅτι οὐ μόνον οὐδὲν ἔβλαψε περιτομὴ͵ ἀλλὰ καὶ τὰ μέγιστα ὠφέλησεν;

Ερώτηση 2 (Συμπλήρωση Κενών (Αυστηρή Ταυτοποίηση) — 0 βαθμοί)

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ

PG. 60.254.30 Καὶ ὁ ὄχλος κατ΄ αὐτῶν. Ὢ τῆς οὐκ ͵ οὐ μετέδωκαν λόγου· καίτοι τοιούτου θαύματος γενομένου δέον ͵ δέον ὡς καὶ εὐεργέτας ἔχειν. Εἰ γὰρ ἐβούλεσθε͵ διὰ τί τοιοῦτον εὑρόντες͵ μὴ ; Τοῦτο λαμπροτέρους ποιεῖ͵ τὸ δύνασθαι δαίμονας ἀπελαύνειν͵ ἢ τὸ αὐτοῖς πείθεσθαι. Ἰδοὺ καὶ ͵ καὶ ἡ πλέον ἴσχυσε. Καὶ οἱ στρατηγοὶ͵ τὰ ἱμάτια αὐτῶν͵ ἐκέλευον ῥαβδίζειν· πολλάς τε ἐπιθέντες αὐτοῖς πληγὰς͵ ἔβαλον εἰς φυλακὴν͵ παραγγείλαντες τῷ δεσμοφύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούς.ῃ Ὁ μὲν οὖν Παῦλος τὸ πᾶν ͵ καὶ τὰ θαύματα καὶ τὴν · τῶν δὲ κινδύνων καὶ ὁ κοινωνεῖ. Τί ἐστι͵ Διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος; Τὴν ͵ φησὶν͵ ἰδὼν τοῦ δαίμονος͵ καθὼς αὐτὸς ἀλλαχοῦ λέγει· Οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ ἀγνοοῦμεν. Διὰ τί μὴ εἶπον͵ ὅτι Τὸν δαίμονα ἐξέβαλον͵ ὅτι εἰς Θεὸν ἠσέβησαν͵ ἀλλ΄ ἐπὶ τρέπονται; ῟Ηττα αὐτοῖς τοῦτο ἦν. Οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ ἔλεγον· Οὐκ ἔχομεν βασιλέα͵ εἰ μὴ Καίσαρα. Πᾶς ὁ ἑαυτὸν ποιῶν βασιλέα͵ ἀντιλέγει τῷ . .... 60.255.20 Ἀλλ΄ ὅπερ Σίμων λέγων· Δότε μοι͵ ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας͵ λαμβάνῃ Πνεῦμα ἅγιον· τοῦτο καὶ οὗτος ἐποίει· ἐπειδὴ εἶδεν ͵ καὶ ὧδε ὑποκρίνεται͵ ταύτῃ προσεδόκησεν ἑαυτὸν ἀφίεσθαι ἐν τῷ σώματι͵ εἰ τὰ αὐτὰ . Εἰ δὲ παρὰ ἀνθρώπου Οὐχ ὁ αἶνος ἐν τῷ στόματι ἁμαρτωλοῦ͵ πολλῷ μᾶλλον παρὰ δαίμονος· εἰ παρὰ ἀνθρώπων τὴν μαρτυρίαν οὐ λαμβάνει ὁ Χριστὸς͵ οὐδὲ παρὰ ͵ πολλῷ μᾶλλον παρὰ δαίμονος. Τὸ γὰρ κηρύττειν οὐκ ἀνθρώπων͵ ἀλλὰ ἁγίου. Ἐπεὶ οὖν ἐποίουν βοῶντες͵ τῇ κραυγῇ καταπλήξειν ἐνόμισαν͵ λέγοντες· Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἡμῶν τὴν πόλιν.ῃ Τί λέγεις; πείθῃ τῷ δαίμονι; διὰ τί οὐχὶ καὶ ἐνταῦθα; 60.255.52 Ορα αὐτοὺς οὐκ ἀποκρινομένους οὐδὲ ͵ ἵνα μείζονος ἄξιοι θαύματος γένωνται. Ὅταν γὰρ͵ φησὶν͵ ͵ τότε δυνατός εἰμι. Ἀρκεῖ σοι ἡ μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν τελειοῦται. Ὥστε καὶ ἀπὸ τῆς ἐπιεικείας αὐτοὺς ἐχρῆν. Ὅσῳ ἀκριβεστέρα ἡ φυλακὴ γίνεται͵ τοσούτῳ τὸ θαῦμα . Ἴσως τὴν ἐκκόψαι βουλόμενοι τοῦτο ἐποίουν ἐκεῖνοι. Ἐπειδὴ εἶδον τὸν ὄχλον ἐφεστῶτα͵ ταῖς μὲν τὸν θυμὸν τέως στῆσαι ἐβούλοντο͵ τῷ δὲ εἰς δεσμωτήριον ἐμβαλεῖν καὶ παραγγεῖλαι ἀσφαλῶς τηρεῖν͵ ἀκοῦσαι ἤθελον τοῦ . Καὶ ἠσφαλίσατο͵ῃ φησὶν͵ εἰς τὸ ξύλον͵ῃ ὡς ἂν εἴποι τις͵ Εἰς τὸν . Πόσων δακρύων τὰ νῦν ἄξια; Ἐκεῖνοι μὲν ἔπαθον ὅσα καὶ ἔπαθον͵ ἡμεῖς δὲ ἐν ͵ ἡμεῖς δὲ ἐν θεάτροις. Ὅθεν καὶ ἀπολλύμεθα͵ καὶ καταποντιζόμεθα͵ ζητοῦντες πανταχοῦ͵ καὶ οὐδὲ μέχρις διὰ τὸν Χριστὸν ἀνεχόμενοι λυπηθῆναι͵ οὐδὲ μέχρι λόγου. Τούτοις συνεχῶς ἑαυτοὺς͵ παρακαλῶ͵ ὅσα ͵ ὅσα ὑπέμειναν͵ πῶς οὐκ ἐθορυβοῦντο͵ πῶς οὐκ ἐσκανδαλίζοντο. Τὸ τοῦ Θεοῦ ἐποίουν͵ καὶ ταῦτα ἔπασχον. Οὐκ ἔλεγον͵ Τί τοῦτο κηρύττομεν͵ καὶ οὐ ἡμῶν ὁ Θεός; Ἀλλὰ καὶ τοῦτο αὐτοὺς ὠφέλει͵ καὶ χωρὶς τῆς βοηθείας αὐτῷ τῷ πράγματι ἐποίει͵ ͵ ἀκαταπλήκτους. Ἡ θλῖψις͵ῃ φησὶν͵ ὑπομονὴν .

Ερώτηση 3 (Συμπλήρωση Κενών (Αυστηρή Ταυτοποίηση) — 0 βαθμοί)

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΕΡΟΙΑ

60.264.16 Επὶ σάββατα τρία͵ φησὶ͵ διελέχθη αὐτοῖς͵ διανοίγων ἀπὸ τῶν Γραφῶν. Καλῶς͵ ὅτε . Τοῦτο γὰρ καὶ ὁ ἐποίει͵ ἄνω καὶ κάτω ἀπὸ τῶν διαλεγόμενος͵ καὶ οὐ πανταχοῦ ἀπὸ τῶν . Ἐπειδὴ γὰρ πρὸς τοῦτον ἐναντίως εἶχον͵ καὶ ὡς πλάνον καὶ διέβαλλον͵ διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν Γραφῶν . Ὁ μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν σημείων ἐπιχειρῶν μόνων πείθειν͵ εἰκότως · ὁ δὲ ἀπὸ τῶν ͵ πείθων͵ οὐκ ἔχει ταύτην τὴν ὑπόνοιαν. Καὶ πολλαχοῦ εὑρίσκομεν ἀπὸ αὐτὸν πείσαντα· καὶ ἐν Ἀντιοχείᾳ δὲ πᾶσα διδάσκοντι αὐτῷ συνήχθη ἡ πόλις· οὕτω μέγα τι καὶ τοῦτό ἐστι͵ καὶ οὐ μικρὸν σημεῖον͵ ἀλλὰ καὶ σφόδρα ἐστὶ τοῦτο. Καὶ ἵνα μὴ νομίσωσιν͵ ὅτι αὐτοὶ ἴσχυσαν τὸ πᾶν͵ συγχωρεῖ αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐλαύνεσθαι. Δύο γὰρ ἐκ τούτου συνέβαινεν· οὔτε μέγα ὡς αὐτοὶ καθελόντες͵ οὔτε πάλιν ὡς ὑπεύθυνοι· οὕτως ἦν καὶ τὸ καλεῖσθαι. 60.265.10 Πολλοὶ μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν καὶ τῶν Ἑλληνίδων͵ φησὶ͵ γυναικῶν. Πάλιν ἐνταῦθα πιστεύουσιν Ἕλληνες. Σὺ δέ μοι θέα͵ ὅτι ἔφυγον οὐ · ἦ γὰρ ἂν ἐπαύσαντο κηρύττοντες͵ καὶ οὐχὶ μᾶλλον . Ἀλλ΄ ἐκ τούτου δύο ἐγένετο· καὶ ἐκείνων ὁ θυμὸς ἐσβέννυτο͵ καὶ τὸ κήρυγμα ἐπεδίδου. Ἀξίως δὲ τῆς αὐτῶν εἶπεν· ὅτι ἦλθον κἀκεῖ τοὺς ὄχλους͵ τὴν μανίαν αὐτῶν αἰνιττόμενος. Εὐθέως δὲ ἐξαπέστειλαν τὸν Παῦλον οἱ ἀδελφοὶ πορεύεσθαι͵ῃ φησὶν͵ ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. Ἐνταῦθα λοιπὸν τὸν Παῦλον πέμπουσι μόνον· περὶ γὰρ αὐτοῦ ͵ μή τι πάθῃ͵ τὸ αὐτῶν αὐτὸ ὄν· οὕτως οὐ πανταχοῦ ἡ ἐνήργει͵ ἀλλ΄ εἴα αὐτοὺς καὶ ἀνθρώπινα ποιεῖν͵ αὐτοὺς καὶ ͵ καὶ εἰς μέριμναν ἐμβάλλουσα. Ὅρα γοῦν͵ ἕως Φιλίππων ἔσωσε μόνον͵ ἐντεῦθεν δὲ οὐκ ἔτι.

Ερώτηση 4 (Πολλαπλής Επιλογής (Πολλαπλές Απαντήσεις) — 0 βαθμοί)

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ο Απόστολος των Εθνών επισκέπτεται το κλεινόν άστυ ακούσια (διωγμένος από τους Ιουδαίους της Μακεδονίας) και αισθάνεται τη γοητεία που ασκούσε σε όλους τους κατοίκους του Imperium Romanum (και ιδίως τους πεπαιδευμένους) και εκπορευόταν κατεξοχήν από το κάλλος των αγαλμάτων.

Ο Παύλος, μόνος πλέον χωρίς τους συντρόφους του, δεν οδηγείται στην αυτοαπομόνωση, αλλά στο να διέλθει και οριζόντια την (κατεξοχήν) πόλη της σοφίας αλλά και κάθετα διεισδύοντας στο αχανές βάθος της θρησκευτικότητας-δεισιδαιμονίας. Μεταστοιχειώνεται έτσι ο θυμός σε ιεραποστολικό ζήλο και δράση: ο Π. δεν κηρύττει πλέον, όπως συνήθιζε, μόνο στη Συναγωγή τα Σάββατα, αλλά διαλέγεται καθημερινά στην Αγορά, στο νευραλγικό σημείο της πόλης, απευθυνόμενος σε ένα ποικίλο ακροατήριο.

Ο χαρακτηρισμός σπερμολόγος αρμόζει μάλλον στους ίδιους τους σύγχρονους του Π. φιλοσόφους, οι οποίοι ουσιαστικά δανείζονταν διδασκαλίες αρχαιότερων φιλοσόφων (όπως του Ηρακλείτου και του Δημοκρίτου). άλλωστε και ο Λουκάς σημειώνει ότι δεν ενδιαφέρονταν τόσο για την αλήθεια, όσο για το καινό.

Όπως ο Παύλος «οδηγήθηκε» στην Αθήνα, έτσι άγεται ένεκα παρερμηνείας του Κηρύγματός του στον Άρειο Πάγο για να γίνει επίσημη ανάκριση, όπως στην περίπτωση του Σωκράτη με τον οποίο παραλληλίζεται.

Η αρεοπαγιτική Ομιλία είναι Απολογία.βασίζεται σε τρεις αρνήσεις, που αυτόματα δίνουν την αίσθηση του αποφατισμού του γνωστού Αγνώστου, καθώς αυτός δεν έχει ανάγκη (α) από Ναό και (β) από θεραπεία και εμείς (γ) δεν οφείλουμε να τον ειδωλοποιούμε.

Ενώ ο ακροατής αναμένει το κυρίως θέμα της Ομιλίας να αφιερωθεί στον Ιησού Χριστό και την Ανάσταση, καθώς αυτά είναι τα δύο ζητήματα που οδήγησαν τον Π. στον Άρειο Πάγο, αυτή επικεντρώνεται στον Θεό που κηρύττει ο Απόστολος των Εθνών.

Το ότι ο αρεοπαγίτης Διονύσιος πείθεται και μάλιστα προσκολλάται στον Π. σημαίνει ότι έστω και αν η παρουσία τού τελευταίου δεν σημείωσε την επιτυχία που είχε στις άλλες πόλεις (αφού δε δημιουργείται στην Αθήνα κατ’ Οίκον Εκκλησία), εντούτοις η επιχειρηματολογία είχε το στοιχείο της πίστεως, της αξιοπιστίας.

Ερώτηση 5 (Συμπλήρωση Κενών (Αυστηρή Ταυτοποίηση) — 0 βαθμοί)

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ

60.278.16 Καὶ εὑρών τινα Ἰουδαῖον ὀνόματι ͵ Ποντικὸν τῷ γένει͵ προσφάτως ἐληλυθότα ἀπὸ τῆς Ἰταλίας͵ ἔμεινε παρ΄ αὐτοῖς καὶ εἰργάζετο. Ὅρα͵ πῶς ὁ νόμος ἄρχεται λοιπόν. Κειράμενος γὰρ͵ Ἰουδαῖος ὢν͵ οὗτος ἐν μετὰ ταῦτα͵ εἰς Συρίαν συναπέρχεται Παύλῳ. Ποντικὸς ὢν͵ οὐκ ἐν Ἱεροσολύμοις οὐδὲ πλησίον ἔσπευδεν ἐλθεῖν͵ ἀλλὰ μακροτέρω. Παρ΄ αὐτῷ γοῦν μένει͵ καὶ οὐκ μένων͵ ἀλλὰ καὶ δι΄ αὐτὸ τοῦτο μένει͵ ὡς εὑρὼν καταγώγιον· πολλῷ γὰρ αὐτῷ τῶν ἐπιτηδειότερον ἦν. Καὶ μὴ γελάσῃς ἀκούων͵ ἀγαπητέ. Καθάπερ γὰρ ἡ παλαίστρα τῶν ἁπαλῶν στρωμάτων μᾶλλον χρήσιμον· οὕτω καὶ τῷ πολεμιστῇ τὸ τὸ σιδηροῦν͵ ἀλλ΄ οὐ τὸ χρυσοῦν. Καὶ εἰργάζετο κηρύττων. ἡμεῖς οἱ καὶ χωρὶς τοῦ κηρύττειν ζῶντες. Διελέγετο δὲ ἐν τῇ συναγωγῇ͵ φησὶ͵ κατὰ πᾶν ͵ ἔπειθέ τε Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας. Ἀντιτασσομένων δὲ αὐτῶν καὶ ͵ ἀπέστη. Ταύτῃ προσδοκῶν αὐτοὺς ἕλξειν μᾶλλον͵ . Διὰ τί γὰρ ἀφεὶς ἐκείνην τὴν οἰκίαν͵ ἦλθε πλησίον τῆς ; ἆρ΄ οὐχὶ διὰ τοῦτο; οὐδὲ γὰρ κίνδυνον ἑώρα ἐνταῦθα. Διαμαρτυρόμενος αὐτοῖς͵ φησίν. Οὐκ ἔτι ͵ ἀλλὰ διαμαρτύρεται. Ἀντιτασσομένων δὲ αὐτῶν͵ φησὶ͵ καὶ ͵ ἐκτιναξάμενος τὰ ἱμάτια εἶπε· Τὸ αἷμα ὑμῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑμῶν.ῃ Τοῦτο ποιεῖ͵ ὥστε μὴ μόνον͵ ἀλλὰ καὶ φοβῆσαι· καὶ σφοδρότερον διαλέγεται͵ ἅτε καὶ πολλοὺς πεπεικώς. εἰμι͵ῃ φησὶν͵ ἐγώ· ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ πορεύσομαι. Ἄρα καὶ ἡμεῖς ὑπεύθυνοί ἐσμεν τοῦ αἵματος τῶν ἡμῖν ͵ ἀμελοῦντες αὐτῶν.