12. Η Μικροκοινωνιολογική έρευνα: Μεθοδολογίες, μέθοδοι και «κρίσεις».

Πολλές έρευνες γίνονται σε επίπεδο μικροκοινωνιολογίας (σχολεία, φυλακές, νοσοκομεία κλπ.). Στη συνεδρία αυτή συζητείται η θέση του ερευνητή ως «εργαλείου» έρευνας στο πεδίο, η σχέση του με τους συμμετέχοντες και τα ζητήματα δεοντολογίας, η «δειγματοληψία» και οι αποκλεισμοί, η κρίση της αναπαράστασης, η κρίση της νομιμοποίησης και η κρίση της πράξης. Θα παρουσιαστούν τα εξής κείμενα.

Σαββάκης, Μ. (2014). Μικροκοινωνιολογία και κοινωνική γνώση: η βιογραφική προσέγγιση ως γέφυρα ανάμεσα στη θεωρία και της ποιοτικές μεθόδους. In Μ. Πουρκός (Ed.), Δυνατότητες και ορια μίξης των μεθοδολογιών στην κοινωνική, ψυχολογική και εκπαιδευτική έρευνα (pp. 243–268). Αθήνα: Εκδοτικός Όμιλος ΙΩΝ.

«Χωροχρονικές και ενσώματες σχέσεις στη καθημερινότητα των εκπαιδευτικών» (των ερευνητών Janet Holland, Tuula Gordon, & Elina Lahelma, 2007, σε μετάφραση), για τη Συμβολική Διαντίδραση και την ενσώματη στροφή στην ερευνητική μεθοδολογία.

«Ξέρω περισσότερα από όσα φαντάζεσαι: Μια ταξινομία χρήσης εκφραστικών τρόπων στη μετασχηματιστική μάθηση» (των Lyle Yorks & Elizabeth Kasl, 2006, σε μετάφραση) για τις βασισμένες στην τέχνη ποιοτικές μεθοδολογίες.