Γενική Εκκλησιαστική Ιστορία Α΄
Ιωάννης Παναγιωτόπουλος
Το μάθημα της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας Α΄ καλύπτει την Α΄ Περίοδο της πορείας της Εκκλησίας στον κόσμο, η οποία αρχίζει από την ημέρα της Πεντηκοστής και ολοκληρώνεται στο τέλος της εικονομαχικής έριδας (Θ΄ αιώνας). Με καίριο μεθοδολογικό κριτήριο την κανονική συνείδηση των υπευθύνων για την αντιμετώπιση των κατά περιόδους εκκλησιαστικών κρίσεων, προβάλλεται η ίδρυση της Εκκλησίας και η διάδοση του Ευαγγελικού λόγου, εξετάζεται το Πολίτευμα της Αρχαίας Εκκλησίας, αλλά και οι διάφορες απόπειρες αλλοίωσης του αποστολικού κηρύγματος και διάσπασης της ενότητας. Κυρίαρχη θέση κατέχουν οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι, μέσω των οποίων διατυπώθηκαν οι δογματικές αλήθειες και δόθηκαν απαντήσεις με άμεση αναφορά στη ζωή και την οργάνωση του εκκλησιαστικού σώματος. Τα επιμέρους θέματα καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων συνδεδεμένων με το συνολικό διάλογο που αναπτύσσεται στα πλαίσια του μαθήματος.
Λιγότερα
Το μάθημα της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας Α΄ καλύπτει την Α΄ Περίοδο της πορείας της Εκκλησίας στον κόσμο, η οποία αρχίζει από την ημέρα της Πεντηκοστής και ολοκληρώνεται στο τέλος της εικονομαχικής έριδας (Θ΄ αιώνας). Με καίριο μεθοδολογικό κριτήριο την κανονική συνείδηση των υπευθύνων για την αντιμετώπιση των κατά περιόδους εκκλησιαστικών κρίσεων, προβάλλεται η ίδρυση της Εκκλησίας και η διάδοση του Ευαγγελικού λόγου, εξετάζεται το Πολίτευμα της Αρχαίας Εκκλησίας, αλλά και οι διάφορες απόπειρες αλλοίωσης του αποστολικού κηρύγματος και διάσπασης της ενότητας. Κυρίαρχη θέση κατέχουν οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι, μέσω των οποίων διατυπώθηκαν οι δογματικές αλήθειες και δόθηκαν απαντήσεις με άμεση αναφορά στη ζωή και την οργάνωση του εκκλησιαστικού σώματος. Τα επιμέρους θέματα καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων συνδεδεμένων με το συνολικό διάλογο που αναπτύσσεται στα πλαίσια του μαθήματος.
Το μάθημα της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας Α΄ καλύπτει την Α΄ Περίοδο της πορείας της Εκκλησίας στον κόσμο, η οποία αρχίζει από την ημέρα της Πεντηκοστής και ολοκληρώνεται στο τέλος της εικονομαχικής έριδας (Θ΄ αιώνας). Με καίριο μεθοδολογικό κριτήριο την κανονική συνείδηση των υπευθύνων για την αντιμετώπιση των κατά περιόδους εκκλησιαστικών κρίσεων, προβάλλεται η ίδρυση της Εκκλησίας και η διάδοση του Ευαγγελικού λόγου, εξετάζεται το Πολίτευμα της Αρχαίας Εκκλησίας, αλλά και οι διάφορες απόπειρες αλλοίωσης του αποστολικού κηρύγματος και διάσπασης της ενότητας. Κυρίαρχη θέση κατέχουν οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι, μέσω των οποίων διατυπώθηκαν οι δογματικές αλήθειες και δόθηκαν απαντήσεις με άμεση αναφορά στη ζωή και την οργάνωση του εκκλησιαστικού σώματος. Τα επιμέρους θέματα καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων συνδεδεμένων με το συνολικό διάλογο που αναπτύσσεται στα πλαίσια του μαθήματος.
Περίγραμμα
Περιεχόμενο μαθήματος
- Ίδρυση της Εκκλησίας και διάδοση της χριστιανικής πίστης κατά την αποστολική εποχή.
- Το Πολίτευμα της Εκκλησίας και η τάξη των Προφητών
- Η θέση των χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
- Τάσεις Νοθεύσεως
- Διάδοση της χριστιανικής πίστης και η ενότητα της Εκκλησίας
- Η περί λόγου διδασκαλία της Εκκλησίας μεταξύ Ορθοδοξίας και ετερότητας
- Θεία Λατρεία, Μυστήρια και Πνευματικός Βίος
- Το ζήτημα της μετάνοιας και ο πνευματικός βίος
- Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας
- Αρειανισμός και η Α´ Οικουμενική Σύνοδος
- Αρειανικές Έριδες και η Β´ Οικουμενική Σύνοδος
- Πελαγιανισμός, Αυγουστινισμός και το περί θείας χάριτος και σωτηρίας ζήτημα
- Απολιναρισμός, Νεστοριανισμός και η Γ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Μονοφυσιτισμός και η Δ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Αντιχαλκηδονισμός, Νεοχαλκηδονισμός και η Ε´ Οικουμενική Σύνοδος
- Μονοθελητισμός, Μονοενεργητισμός και η ΣΤ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Εικονομαχία και η Ζ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Οργάνωση και εξέλιξη της εκκλησιαστικής διοικήσεως
- Θεία Λατρεία, Άσκηση και Πνευματικός Βίος
Διδάσκοντες
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και κατάγεται από το Τουρκολέκα Αρκαδίας. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του με άριστα στο 4ο Λύκειο Αθηνών (1988). Τα μαθητικά του χρόνια πληρώθηκαν με τη γνώση της αγγλικής γλώσσας, τα μαθήματα γαλλικής, γερμανικής, ιταλικής, ευρωπαϊκής και βυζαντινής μουσικής, ζωγραφικής, αλλά και τη συμμετοχή σε μαθητικούς διαγωνισμούς έκθεσης, ενώ αρθρογραφούσε συστηματικά. Το 1989 εισήχθη στο Τμήμα Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και έλαβε το πτυχίο του τον Ιούλιο του 1993, με βαθμό «Λίαν Καλώς» 8,32. Συμμετείχε στα προπτυχιακά σεμινάρια των καθηγητών Κωνσταντίνου Σκουτέρη (1990-1993), π. Γεωργίου Μεταλληνού (1990-1992) και Λουκά Φίλη (1992-1993). Διετέλεσε υπότροφος του «Κληροδοτήματος Γεωργίου Μαυροκορδάτου» (1990-1993) και του Ι.Κ.Υ. (1991-1993), μέλος του Δ.Σ. του Φ.Θ.Σ., πρόεδρος του έτους του και εκπρόσωπος του Φ.Θ.Σ. στον «Παγκόσμιο Σύνδεσμο Ορθοδόξων Νεολαιών».
Τον Σεπτέμβριο του 1993 μετά από σύσταση του καθηγητή Βλασίου Φειδά έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στο Department of Theology του University of Durham. Εξεπόνησε διπλωματική εργασία υπό την επίβλεψη του καθηγητή π. Γεωργίου Δράγα στο γνωστικό αντικείμενο «Patristics and Church History» (Πατερικά και Εκκλησιαστική Ιστορία), με θέμα: The patriarchal institution in the Early Church. (The Pentarchy of the Patriarchs. The presuppositions, the evolution and the function of the institution), και έλαβε τον τίτλο «M.A. Durham» με «διάκριση» (1997). Tον Μάρτιο του 1994 εισήχθη στο «Π.Μ.Σ. του Τμήματος Θεολογίας - Ιστορικός Τομέας» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών μαθημάτων, εξεπόνησε διπλωματική εργασία υπό την επίβλεψη του καθηγητή Βλασίου Φειδά στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστική Ιστορίας», με θέμα: Το Ζήτημα των Συνεισάκτων στην Αρχαία Εκκλησία, και έλαβε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης με βαθμό «Άριστα» (1998). Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών διετέλεσε υπότροφος της «Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος» και του «Sasakawa Young Leaders Fellowship Found», πρόεδρος του Μ.Φ.Θ.Σ. (1994-1996) και πρόεδρος των μεταπτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1996). Τα έτη 1997-1998 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Αξιωματικός.
Τον Ιανουάριο του 1999 έλαβε εντολή σύνταξης διατριβής από το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας», με επιβλέποντα τον καθηγητή Βλάσιο Φειδά και με θέμα: ο οικουμενικός πατριάρχης Μεθόδιος Α΄ ο Ομολογητής (843 - 847) και το έργο του. Παραλλήλως, τον Σεπτέμβριο του 1999 άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής θεολόγος στα «Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη». Έλαβε το τίτλο του Διδάκτορος του Τμήματος Θεολογίας με βαθμό «Λίαν Καλώς» (2002). Την ίδια περίοδο διετέλεσε εκ νέου πρόεδρος του Μ.Φ.Θ.Σ. (2000-2002), και μέλος σειράς οργανωτικών επιτροπών ημερίδων και συνεδρίων (ελληνικών και διεθνών).
Εργάσθηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης του νέου «Π.Μ.Σ. Φύλο και Θρησκεία» του Τμήματος Θεολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1/2003-8/2008), και στο «Πρόγραμμα Αναμόρφωσης Π.Π.Σ. του Τμήματος Θεολογίας» του ημετέρου Πανεπιστημίου (9/2003-8/2008). Την ίδια περίοδο, εργάσθηκε ως καθηγητής θεολόγος στα «Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα - Λιναρδάτου» (10-11/2003), στο Γυμνάσιο των «Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα» (11/2003-1/2004), και στο Λύκειο των «Εκπαιδευτηρίων Κωστέα - Γείτονα» (1-7/2004). Από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι και τις 6 Σεπτεμβρίου 2007 υπηρέτησε ως «Ειδικός Σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα Ενημέρωσης». Το Χειμερινό Εξάμηνο 2006-2007 δίδαξε το μάθημα: «Γυναικείος Ασκητισμός», στο «Π.Μ.Σ. Φύλο και Θρησκεία».
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2007 διορίστηκε καθηγητής θεολόγος της Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης (ΑΣΕΠ 2006), και υπηρέτησε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Αρφαρών Μεσσηνίας, στο Πειραματικό Γυμνάσιο Καλαμάτας, στο 10ο Γυμνάσιο Αχαρνών, στο 2ο Λύκειο Αχαρνών, στην Κεντρική Υπηρεσία ΥΠ.Ε.Π.Θ., στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, και στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2007-2008 έλαβε διορισμό Π.Δ. 407/80 από το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας», ενώ κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2008-2009 και 2009-2010 υπηρέτησε ως Συνεργαζόμενο Επιστημονικό Προσωπικό στο Πτυχιακό Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Από τις 14 Ιουνίου 2010 υπηρετεί ως Λέκτορας του Τμήματος Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας».
Μαθησιακοί στόχοι
Το μάθημα έχει ως στόχο οι φοιτητές να γνωρίσουν τα γεγονότα της Α´ χριστιανικής χιλιετίας, ώστε να δύνανται ορθώς να εντάξουν την αλληλουχία των γεγονότων και των αποφάσεων του εκκλησιαστικού σώματος. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν κατανοήσει την δράση των υπευθύνων προσώπων, τις προϋποθέσεις του θεολογικού διαλόγου που αναπτύχθηκε και το περιεχόμενο των αποφάσεων.
- Ίδρυση της Εκκλησίας και διάδοση της χριστιανικής πίστης κατά την αποστολική εποχή.
- Το Πολίτευμα της Εκκλησίας και η τάξη των Προφητών
- Η θέση των χριστιανών στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
- Τάσεις Νοθεύσεως
- Διάδοση της χριστιανικής πίστης και η ενότητα της Εκκλησίας
- Η περί λόγου διδασκαλία της Εκκλησίας μεταξύ Ορθοδοξίας και ετερότητας
- Θεία Λατρεία, Μυστήρια και Πνευματικός Βίος
- Το ζήτημα της μετάνοιας και ο πνευματικός βίος
- Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας
- Αρειανισμός και η Α´ Οικουμενική Σύνοδος
- Αρειανικές Έριδες και η Β´ Οικουμενική Σύνοδος
- Πελαγιανισμός, Αυγουστινισμός και το περί θείας χάριτος και σωτηρίας ζήτημα
- Απολιναρισμός, Νεστοριανισμός και η Γ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Μονοφυσιτισμός και η Δ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Αντιχαλκηδονισμός, Νεοχαλκηδονισμός και η Ε´ Οικουμενική Σύνοδος
- Μονοθελητισμός, Μονοενεργητισμός και η ΣΤ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Εικονομαχία και η Ζ´ Οικουμενική Σύνοδος
- Οργάνωση και εξέλιξη της εκκλησιαστικής διοικήσεως
- Θεία Λατρεία, Άσκηση και Πνευματικός Βίος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και κατάγεται από το Τουρκολέκα Αρκαδίας. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του με άριστα στο 4ο Λύκειο Αθηνών (1988). Τα μαθητικά του χρόνια πληρώθηκαν με τη γνώση της αγγλικής γλώσσας, τα μαθήματα γαλλικής, γερμανικής, ιταλικής, ευρωπαϊκής και βυζαντινής μουσικής, ζωγραφικής, αλλά και τη συμμετοχή σε μαθητικούς διαγωνισμούς έκθεσης, ενώ αρθρογραφούσε συστηματικά. Το 1989 εισήχθη στο Τμήμα Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και έλαβε το πτυχίο του τον Ιούλιο του 1993, με βαθμό «Λίαν Καλώς» 8,32. Συμμετείχε στα προπτυχιακά σεμινάρια των καθηγητών Κωνσταντίνου Σκουτέρη (1990-1993), π. Γεωργίου Μεταλληνού (1990-1992) και Λουκά Φίλη (1992-1993). Διετέλεσε υπότροφος του «Κληροδοτήματος Γεωργίου Μαυροκορδάτου» (1990-1993) και του Ι.Κ.Υ. (1991-1993), μέλος του Δ.Σ. του Φ.Θ.Σ., πρόεδρος του έτους του και εκπρόσωπος του Φ.Θ.Σ. στον «Παγκόσμιο Σύνδεσμο Ορθοδόξων Νεολαιών».
Τον Σεπτέμβριο του 1993 μετά από σύσταση του καθηγητή Βλασίου Φειδά έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στο Department of Theology του University of Durham. Εξεπόνησε διπλωματική εργασία υπό την επίβλεψη του καθηγητή π. Γεωργίου Δράγα στο γνωστικό αντικείμενο «Patristics and Church History» (Πατερικά και Εκκλησιαστική Ιστορία), με θέμα: The patriarchal institution in the Early Church. (The Pentarchy of the Patriarchs. The presuppositions, the evolution and the function of the institution), και έλαβε τον τίτλο «M.A. Durham» με «διάκριση» (1997). Tον Μάρτιο του 1994 εισήχθη στο «Π.Μ.Σ. του Τμήματος Θεολογίας - Ιστορικός Τομέας» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών μαθημάτων, εξεπόνησε διπλωματική εργασία υπό την επίβλεψη του καθηγητή Βλασίου Φειδά στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστική Ιστορίας», με θέμα: Το Ζήτημα των Συνεισάκτων στην Αρχαία Εκκλησία, και έλαβε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης με βαθμό «Άριστα» (1998). Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών διετέλεσε υπότροφος της «Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος» και του «Sasakawa Young Leaders Fellowship Found», πρόεδρος του Μ.Φ.Θ.Σ. (1994-1996) και πρόεδρος των μεταπτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1996). Τα έτη 1997-1998 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Αξιωματικός.
Τον Ιανουάριο του 1999 έλαβε εντολή σύνταξης διατριβής από το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας», με επιβλέποντα τον καθηγητή Βλάσιο Φειδά και με θέμα: ο οικουμενικός πατριάρχης Μεθόδιος Α΄ ο Ομολογητής (843 - 847) και το έργο του. Παραλλήλως, τον Σεπτέμβριο του 1999 άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής θεολόγος στα «Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη». Έλαβε το τίτλο του Διδάκτορος του Τμήματος Θεολογίας με βαθμό «Λίαν Καλώς» (2002). Την ίδια περίοδο διετέλεσε εκ νέου πρόεδρος του Μ.Φ.Θ.Σ. (2000-2002), και μέλος σειράς οργανωτικών επιτροπών ημερίδων και συνεδρίων (ελληνικών και διεθνών).
Εργάσθηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης του νέου «Π.Μ.Σ. Φύλο και Θρησκεία» του Τμήματος Θεολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1/2003-8/2008), και στο «Πρόγραμμα Αναμόρφωσης Π.Π.Σ. του Τμήματος Θεολογίας» του ημετέρου Πανεπιστημίου (9/2003-8/2008). Την ίδια περίοδο, εργάσθηκε ως καθηγητής θεολόγος στα «Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα - Λιναρδάτου» (10-11/2003), στο Γυμνάσιο των «Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα» (11/2003-1/2004), και στο Λύκειο των «Εκπαιδευτηρίων Κωστέα - Γείτονα» (1-7/2004). Από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι και τις 6 Σεπτεμβρίου 2007 υπηρέτησε ως «Ειδικός Σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα Ενημέρωσης». Το Χειμερινό Εξάμηνο 2006-2007 δίδαξε το μάθημα: «Γυναικείος Ασκητισμός», στο «Π.Μ.Σ. Φύλο και Θρησκεία».
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2007 διορίστηκε καθηγητής θεολόγος της Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης (ΑΣΕΠ 2006), και υπηρέτησε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Αρφαρών Μεσσηνίας, στο Πειραματικό Γυμνάσιο Καλαμάτας, στο 10ο Γυμνάσιο Αχαρνών, στο 2ο Λύκειο Αχαρνών, στην Κεντρική Υπηρεσία ΥΠ.Ε.Π.Θ., στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, και στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2007-2008 έλαβε διορισμό Π.Δ. 407/80 από το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας», ενώ κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2008-2009 και 2009-2010 υπηρέτησε ως Συνεργαζόμενο Επιστημονικό Προσωπικό στο Πτυχιακό Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Από τις 14 Ιουνίου 2010 υπηρετεί ως Λέκτορας του Τμήματος Θεολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας».
Το μάθημα έχει ως στόχο οι φοιτητές να γνωρίσουν τα γεγονότα της Α´ χριστιανικής χιλιετίας, ώστε να δύνανται ορθώς να εντάξουν την αλληλουχία των γεγονότων και των αποφάσεων του εκκλησιαστικού σώματος. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν κατανοήσει την δράση των υπευθύνων προσώπων, τις προϋποθέσεις του θεολογικού διαλόγου που αναπτύχθηκε και το περιεχόμενο των αποφάσεων.
Εισαγωγή στη Γενική Εκκλησιαστική Ιστορία.
- Ἵδρυση τῆς Ἑκκλησίας καὶ διάδοση τῆς χριστιανικῆς πίστης κατὰ τὴν ἀποστολικὴ ἐποχή.
- Τὸ Πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ τάξη τῶν Προφητῶν
- Ἡ θέση τῶν χριστιανῶν στὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία
- Τάσεις Νοθεύσεως
- Διάδοση τῆς χριστιανικῆς πίστης καὶ ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας
- Ἡ περὶ λόγου διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ ἑτερότητας
- Θεία Λατρεία, Μυστήρια καὶ Πνευματικὸς Βίος
- Τὸ ζήτημα τῆς μετάνοιας καὶ ὁ πνευματικὸς βίος
- Σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας
- Ἀρειανισμὸς καὶ ἡ Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Ἀρειανικὲς Ἔριδες καὶ ἡ Β´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Πελαγιανισμός, Αὐγουστινισμὸς καὶ τὸ περὶ θείας χάριτος καὶ σωτηρίας ζήτημα
- Ἀπολιναρισμός, Νεστοριανισμὸς καὶ ἡ Γ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Μονοφυσιτισμὸς καὶ ἡ Δ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Ἀντιχαλκηδονισμός, Νεοχαλκηδονισμὸς καὶ ἡ Ε´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Μονοθελητισμός, Μονοενεργητισμὸς καὶ ἡ ΣΤ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Εἰκονομαχία καὶ ἡ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος
- Ὀργάνωση καὶ ἐξέλιξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως
- Θεία Λατρεία, Ἄσκηση καὶ Πνευματικὸς Βίος
Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα
Αρ. Επισκέψεων : 0
Αρ. Προβολών : 0
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
- - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -
